عابرم، شکسته از غم
توی کوچه‌های خسته
لحظه لحظه بی‌قراری
بال پروازمو بسته

بی‌تو، شعرم، شعر غربت
بی‌تو، شعرم، شعر غم‌هاس
بی‌تو قسمتم همیشه
یه دلِ عاشقِ تنهاس

کاشکی از سفر بیایی
گل سرخ بی‌خزونم!
تو بگو که تا کی آخر
چش به راه تو بمونم؟

دیگه از تنهایی خسته است
دل بی‌قرارِ تنهام
تو تموم آرزومی
تو رو می‌خوام، تو رو می‌خوام

بی‌تو لحظه لحظه‌ی من
رنگ پاییزه، می‌دونی؟
ای تموم مهربونی!
کاش می‌شد با من بمونی!

کاشکی از سفر بیایی
گل سرخ بی‌خزونم!
تو بگو که تا کی آخر
چش به راه تو بمونم؟